Hani hep bize derler ya, ''Oku, büyük adam ol.''
Yalandır, boştur, anlamsızdır aslında söylenen bu söz.
Okumakla büyük adam olunmuyor canım kardeşim.
Olunmuyor inan bana.
Eğer öyle olsaydı dünya güllük gülistanlık olurdu çoktan.
Çevrene bir bak!
Okuyor, herkes okuyor.
Kaç kişiyi değiştiriyor okudukları?
Kaç kişi okuduğu kitaptan sonra farklı bir insan olarak çıkıyor karşımıza.
Demek ki olmuyor, okumakla adam olunmuyor.
Ha, yanlış anlaşılmasın sözlerim.
Okumayın demiyorum; tam tersine okuyun, okuyun, okuyun tüm varlığınızla okuyun.
Ama, büyük adam olmak için okumayın.
Okumak için okuyun.
Bir gereksinim olduğu için okuyun.
Okumanın ekmek gibi su gibi bir gereksinim olduğunu bilerek okuyun.
Öncelikle kafanızdan şu ''büyük adam olmak'' sözünü bir çıkarın.
Hatta tüm belleğinizden söküp atın sonsuza kadar.
Bu dünyada ''büyük adamlar'' yok çünkü.
Bırakın koca koca insanların size yön verme amaçlı sözlerini bir kenara.
Hemen kapınızı açıp bahçenize çıkın.
Bahçeniz yoksa kendinizi sokağa atın.
Yürüyün, koşun...
Sağınıza, solunuza bakın.
Derin derin soluk alın.
İlk gördüğünüz çiçeğin yanında durup o çiçeğin adını haykırın yüzlerce, binlerce kendinize... Dünyaya...
Ciğerleriniz yırtılıncaya kadar koklayın o çiçeği; kokusunu duymaya, rengini, şeklini beyninize nakşetmeye çalışın.
Onu besleyen su, hava, toprak olmayı düşleyin yüreğinizde.
Sonra başınızı gökyüzüne kaldırıp gözlerinizle bir kuş aramaya başlayın gökyüzünde.
Gözünüze ilişen ilk kuşla birlikte kanat çırpmaya başlayın bilmediğiniz şehirlere, ülkelere.
Uçun, uçun hiçbir şey düşünmeden...
Ve yüreğinizdeki serçeyi avuçlarınız arasına alıp öpün, okşayın.
Avuçlarınızı yavaş yavaş açın şimdi...
Merak etmeyin her şey çok güzel olacak!
Kamil Baki
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder